ZORGPLICHT, SCHILD OF SCHIJN?
In Nederland spelen vele ‘affaires’.
En die affaires leiden vaak weer tot ‘enquetes’.
En die enquetes leiden weleens tot woorden of uitdrukkingen, die iedereen kent en vervolgens graag gebruikt.
Het bekendste voorbeeld is denk ik wel het ‘Onder de pet houden’.
Hebben we toch nog iets dierbaars overgehouden aan de Bijlmerramp, waar het volgens de overlevering in een zodanige context werd gebruikt, dat iedereen het omarmde.
Onze affaire heet de ‘Triodos affaire’. Aan ingewijden hoef je dan niets meer uit te leggen.
Ruwweg vier jaar van ons leven zijn we er nu mee bezig en dat verdient zo langzamerhand een liefkozend eigen begrip om op een luchtige manier iets bloedserieus aan te kaarten.
De welwillende lezer begrijpt nu reeds, dat het woord boven dit epistel er iets mee van doen heeft.
De inspiratie hiervoor ligt in het welhaast onuitputtelijke geschenk, dat ‘Triodos Bank Depository Receipts, brochure voor particulieren 2023’, genoemd wordt.
Zoals aangekondigd willen wij de schijnwerper met enige regelmaat richten op dit document, met name de talloze risico’s die hierin benoemd worden waar dit product aan blootgesteld is.
Met meer dan 40 risico’s worden potentiële kopers de stuipen op het lijf gejaagd.
De niet-certificaathouders van Nederland zullen opgelucht adem halen als zij lezen waaraan zij ternauwernood ontkomen zijn.
Zo valt bij risico 20 te lezen dat: “De regelgeving en het intensieve toezicht, waaraan Triodos is onderworpen, brengen aanzienlijke kosten met zich mee en niet-naleving ervan kan leiden tot reputatie-en financiële schade.”
Nou ja, zou er soms aanleiding zijn geweest om ooit die regelgeving en dat toezicht in te voeren?
En wie had daar dan aanleiding toe gegeven?
En mag ik die regelgeving bijvoorbeeld invullen met het woord ‘Zorgplicht’?
Ik ga mijzelf dat laatste voor het gemak even toestaan.
Dan lees ik in zijn essentie dat die zorgplicht (voor ons) tot een, nota bene, risico voor de bank is geworden. En helemaal uit de mond van Triodos is dat zinsbegoochelend.
De certificaathouder, die inmiddels een heel verleden heeft met Triodos, blaast zijn spreekwoordelijke brillenglazen nu schoon en als hij/zij de bril weer opzet ziet hij/zij een bank die voor hém/háár het risico is geworden!
Ooit namen wij het risico ons geld ‘uit te lenen’ aan Triodos. De bank ging daarmee proberen de wereld wat beter te maken met beperkt risico.
Wij amateurs, zij de professionals.
De hele geschiedenis tot nu toe leert ons, dat de bank werkelijk alle risico’s bij de certificaathouders legt. Dat is geen ‘eerlijk delen’.
Het moment is gekomen om het begrip 'small risk of all risk' bij deze te munten.
Daar waar een professionele partij als Triodos met zijn ‘risk-managers’ (waarvan er plots velen verdwenen) geen verantwoording wil dragen voor hulpeloos beleid is een omkering van waar het risico komt te liggen en dus all-risk werd, een gerechtvaardigd begrip geworden.
Comments